Karabasan Geceler

Karabasan gecelerimin şahididir karanlık.
Bir çare bulamadığım o yalnızlık.
Bir demlik çay ve iki bardak.
Çayı soğudu o gelmeyecek.
 
Hayale dalarım gecelerde.
Umut ederim umutsuzluklar üstüne.
Bir şarkı mırıldanırım
Birkaç satırını bildiğim.
Bozuk plak gibi döne döne.
 
Şiir yazarım mutluluklar üstüne.
Kendimi kandırırım saatlerce.
Sonra yırtar atarım.
Acı toprağı serpilmiş kalemime
Ve umutsuzluk kırıntıları.
Harf olur dizelenir şiirlerime.

Yaşamak istemem sanki.
Oynamak istemiyorum
Bu oyunu demek gelir içimden.
Çıkamam girdabındayım karanlığın.

Depremler oluyor sanki beynimde.
Cevabını bilemediğim sorular,
Ve kulağımda yalnızlık çanları.
Aşina olduğum o sessiz çığlıklar.
Ve her gece gördüğüm karabasanlar.

Ulubat GÜNEZ