Sana Bakmak Ne Zor
Sana bakmak ne zor.
Unuttuğum acılar kavuruyor yüreğimi.
Bir kez daha anlıyorum anlamsız kaçamak bakışları.
Ben bakıyorum sen en çok sevdiğim şeyi kaçırıyorsun benden.
Gözlerini.
Sana bakmak ne zor.
Seninle keşfettiğim duygular bende kalıyor sen giderken.
Ben bilemezdim bu kadar imkânsız olduğunu.
Bilseydim seni seviyorum deme cüretini gösteremezdim.
Göstermezdim.
Sana bakmak ne zor.
Gözlerimin içine bakmayacağını bile bile gözlerine bakıyorum.
Belki bir daha baksan erirdi taşlaşan kalbin.
Ne istedim ki mutluluğundan başka.
Sevdim.
Sana bakmak ne zor.
Eski eskide kalmamış ne yazık ki.
Kokunu çekmek istedim nefesim taşana dek.
Yanımdan geçmek yenine uzaktan gitmeyi seçtin.
Başımı öne eğdim
Sana bakmak ne zor.
Oysa ben senin için çok kere başımı önüme eğdim.
İlk kez bir başkasını sevdiğini söylediğinde…
Ne biçim bir insan olduğumu fark ettim
Sustum.
Sana bakmak ne zor.
Bakarken suçluluk hissettim.
Sen bir zamanlar sevgilimdin.
Şimdi bir başkasıyla mı olduğun belirsiz…
Bilmiyorum.
Sana bakmak ne zor.
Duygularımı kontrol edemiyorum.
Durmadan değişiyor yüz ifadelerim.
Yüzümle gülüyorum, yüreğimle ağlıyorum.
Ağladım.
Sana bakmak ne zor.
Düşeceğimi bile bile uçuyorum.
Haykırmak istiyorum Sana bakmak ne zor diye
Haykırmak istiyorum gel desen yinede gelirim.
Geldim.
Sana bakmak ne zor.
Al sana bir aşk veriyorum.
Karşılığında bir bakışın yeterli.
Bir bakışa bir aşk fazla değil mi dersen, üstünü boş ver.
Kalsın.
Ulubat GÜNEZ |
