Terkedilmiş Oda
Bomboş ıssız soğuk oda.
Kendimi gördüm burada.
Altı üstü küçük oda.
Ağlamış nemlenmiş sıva.
Vazgeçmiş duvardan boya.
Gece olur yanmaz ışık.
Pencere var camı kırık.
Suyu akar busbulanık.
Can dayanmaz bu kokuya.
Karşı koymamış zamana.
Ne gelen olmuş ne giden.
Geçmişimden son hatıra.
İşte oda burada.
Onu da bırakmışlar burada.
Bu odanın katili ben.
Benim katilim bu oda.
Az vurmadım gecelerde.
Şu soğuk duvarlara.
Ulubat GÜNEZ |